نی نی کوچولوی ما

اینم عمو محسن با بچه هاش و با پرهام گلی ما شبای قبل از زایمان که همه با هم میرفتیم توی پارک کنار خونه پیاده روی ...

اینم دو تا عشقای من اولین حمام  فرشته صورتی من اینم از جعبه کادوییت که آبجی مهربونت از طرف فرشته ها برات آورده چون پسر خوبی بودی اینم از کیک قشنگت که عمو محسن برات آورده   ...

پرنسسم روزهای زیادی رو با هم عاشقی کردیم،روزهای زیادی هر نفسی که کشیدم یادم اومد که تو نفسم شده ای روزهای زیادی در دلم آروم آروم رشد کردی و بالیدی و اما در هشتم آذر نود و هفت توی ساعت ۰۰:۰۰ شد پایان راه نه ماهه دو نفرمان که در واقع آغاز راه دیگریست،راهی روشن که پذیرای گامهای بزرگ آینده ات را خواهد ساخت ،روزهایی که گذشت خوب بود،با همه سختی هایش شیرین بود . سر به روی شانه های مهربانی خدا گذاشته ام.دفتر سرنوشتت را خود مهربانش نوشته و من میدانم که بهترین را برایت و برایمان می خواهد به مهربانی بی حدش که فکر میکنم آرامش عمیقی وجودم را میگیرد حتما تو هم حس میکنی این لحظه های ناب را.... حال خوش این لحظه هایم را از تو دارم و تو را از لطف بیک...